[գոյական]
1. Պարզասեր լինելը, պարզասերի հատկությունը՝ բնավորությունը:
2. Պարզ՝ շիտակ վերաբերմունք, պարզասեր արարք՝ վերաբերմունք՝ վարքագիծ:
3. Պարզություն՝ հասարակություն սիրելը, ճոխության՝ շքեղության չձգտելը:

թյան Простота, безыскусственность, бесхитростность.