պարուտակի, [գոյական] (հին, բանաստեղծական)
1. Թաղանթ, մի բանի վրայի նուրբ շերտ՝ խավ:
2. (տեխնիկա) Մեխանիզմի՝ ապարատի ևն կմախքը կազմող և դրանք իր մեջ ամփոփող պատյան՝ տուփ՝ շրջանակ: Ժամացույցի պարուտակ:
3. (փոխաբերական) Քող, շղարշ, ծածկույթ: Ու կպատե իր մշուշե պարուտակին մեջ հոգիս (Մ. Մեծարենց):

գ. 1. Թաղանթ, թանթ, մաշկ, (հզվդ.) մզանք, միզն (բարակ), պարպուճակ (բրբ.): Շապիկ, պատյան: Խելապատակ, մզինք (հզվդ.) Iուղեղի), ցանցենի խչքի): 2. (մյնգ.) Տուփ (կորպուս):

ի (հզվդ.) 1. Оболочка. 2. Плёнка. 3. (փխբ.) Пелена, покрывало.