պարսատիկի, [գոյական] (պատմական)
1. Թշնամու վրա քար նետելու ձեռքի զենք:
2. Բաբանի այն մասը, որտեղ դնում էին նետելու քարը:

գ. Պարսետ, պարս, (հզվդ.) պարսահակ, պարսատակ, (բրբ.) պարսոնդ, պարսիկ, ճոպան:

ի 1. Праща, пращ. 2. Рогатка.