[ածական]
1. Անպայմանորեն՝ անվերապահորեն կատարելի՝ կենսագործելի: Պարտադիր պայման: Դասերի
պատադիր հաճախում:
2. Օրենսդրական կարգով պահանջվող՝ պարտադրվող: Ընդհանուր՝ պարտադիր ուսուցում:
3. Մշտապես՝ միշտ առկա՝ ներկա, մշտական: Նա զզվել Էր արդեն հաշվապահի պարտադիր քրթմնջոցից:

ա. մ. Ստիպողական, հարկադիր, հարկադրական, հարկադրիչ,. պարտադրական, հարկեցուցիչ (հնց.):

ֆակուլտատիվ

1. ա. Обязательный, 2. մ. Обязательно.