[գոյական]
1. Պարտաճանաչ լինելը:
2. Պարտականությունների՝ խոստումների ևն կատարելու գիտակցություն՝ զգացում:
3. Պարտաճանաչ արարք՝ վերաբերմունք:

գ. Բարեխղճություն, ճշտա պ ահ ո ւթյ ո ւն: || ճշտա կ ա տ ա ր ո ւթյ ո ւն;

թյան Добросовестность.