պերճախոսի, պերճախոսներ, [գոյական, ածական]
1. Պերճ լեզվով խոսող կամ գրող, պերճ լեզու ունեցող:
2. Ճարտարախոս, ճարտար լեզու ունեցող, ճարտարամիտ ու լեզվանի:
3. (փոխաբերական) Ցայտուն, վառ, արտահայտիչ կերպով որևէ բան (զգացմունք, միտք ևն) արտահայտող՝ հաղորդող: Պերճախոս հայացք:
4. Արտահայտիչ, վառ գույներով՝ պատկերներով՝ արտահայտչական միջոցներով արտահայտված՝ գրված հաղորդված: Պերճախոս հաղորդում՝ գրվածք՝ լեզու:
5. (փոխաբերական) Որևէ բանի մասին անառարկելիորեն վկայող, համոզիչ, ցայտուն: Այս տվյալները մեր հաջողությունների պերճախոս վկայություններն են:

ա. 1. տես Պերճաբան: 2. Ակնառու, ցցուն, խոսուն, մառ, արտահայտիչ Լփաստ, ապացույցյ:

1. ա. Красноречивый. 2. գ. Оратор.