[ածական]
1. Իր ձևը և չափը պահպանելու հատկություն ունեցող (ի տարբերություն գազային և հեղուկ վիճակների): Պինդ մարմին:
2. Սեղմելու՝ ճկելու՝ կտրելու և նման ֆիզիկական ներգործությունների չենթարկվող կամ դժվարությամբ ենթարկվող: Պինդ քար՝ փայտ՝ ոսկր:
3. Շոշափելիս կարծրության՝ ամրության զգացում առաջացնող: Պինդ ուռուցք՝ կաշի:
4. Հաստատուն, կառուցվածքով՝ շինանյութով ևն շատ ամուր: Պինդ պարիսպներ:
5. Ուժեղ, զորեղ, մեծ զորություն՝ ուժ ունեցող: Պինդ բազուկներ:
6. Տոկուն, դիմացկուն, չընկճվող, համառ: Պինդ շարքեր՝ պաշտպանություն հոգի:
7. Թանձր: Պինդ խմոր՝ շաղախ:
8. Շուտ չմաշվող, դիմացկուն, ամուր (հաստ, խիտ ևն): Պինդ կտոր՝ կաշի:
9. Խիստ, սաստիկ: էնտեղ էլ պինդ սով է (Հ. Թումանյան):
10. Մեծ, ահեղ, սարսափելի: Պինդ փորձանք:
11. Ուժգին, մեծ ուժով կատարված՝ հասցված՝ արված: Պինդ հարված:
12. Աննկուն, անհողդողդ: Ես հոգով հիմա պինդ եմ ավելի, ավելի տոկուն, քան էի առաջ (Ե. Չարենց):
13. Հաստատուն, աներեր, չտատանվող, ամուր նստած՝ տեղակայված: Քարը պինդ Էր, ինչ արեցինք, չկարողացանք տեղից հանել:
14. Կապ, դժվարությամբ գործող (փորի՝ ստամոքսի մասին):

ա. 1. Ամո.ր, ամրակազմ, դիմացկուն, պողպատե, պողպատյա, հաստատ, հաստատուն, պնդավուն, տրամախիտ (քւզվդ.): Պիրկ, ձիգ: Սեղմ, սերտ, կուռ, (բրբ.) ամուրկեկ, լերճ, լերջ, կիք, ձգլիկ: 2. Կարծր, սոթ (բրբ.): Քար.: 3. Թանձր, պնդի (բրբ-) . 4. Տես Ժլատ:

թույլ, խախուտ, կակուղ, փափուկ, ջրալի, փխրուն

1. ա. Крепкий. 2. ա. Твёрдый. 3. ա. Сильный. 4. ա. Прочный. 5. ա. Густой. 6. մ. Крепко, сильно. 7. մ. Твёрдо. 8. մ. Вкрутую. 9. մ. Прочно. ♢ Պինդ գլուխ, տե՛ս Պնդագլուխ: Ոսկորը պինդ крепкого сложения. Պինդ երես, տե՛ս Պնդերես: Պինդ կենալ держаться стойко. Պինդ ուտել- խմել плотно поесть, крепко выпить.