պիպի, [գոյական]
1. (շինարարություն) Տանիքի գագաթնագիծ:
2. (գավառական) Եզր, ծայր:
3. Վեգի սուր ծայրը:

գ. (բրբ.) Պոնդ, պյութ, գինչ, խոդ (վեգի երկճղի ծայրը): է

պպի (բրբ.) Край, конец.♢ Պպին կանգնել упираться, ерепениться.