изменник - ( изме́нник )
արական
изменник - Թարգմանություն
- (предатель) դավաճան, մատնիչ, ուխտադրուժ, ուխտազանց
- խոսակցական դավաճան, անհավատարիմ
изменник - Օրինակներ
изменник - բացատրություն
м.
Тот, кто совершил измену.
Тот, кто совершил измену.
արական