пылкий - ( пы́лкий )
ածական
пылкий - Թարգմանություն
-
բուռն, բորբոքուն, վառվռուն, վառ, կրակոտ, խանդավառ
пылкий юноша - վառվռուն պատանի, խանդավառ պատանիпылкая любовь - կրակոտ սերпылкое воображение - վառ երևակայությունпылкое желание - բուռն ցանկությունпылкая речь - կրակոտ ճառ
- հնացած դյուրավառ, լավ վառվող, բորբոքուն (կրակի մասին)
пылкий - Օրինակներ
пылкий - բացատրություն
прил. разг.
1) Хорошо горящий, быстро воспламеняющийся.
2) перен. Обладающий пылом, способный увлекаться, переживать что-л. с жаром,горячностью.
1) Хорошо горящий, быстро воспламеняющийся.
2) перен. Обладающий пылом, способный увлекаться, переживать что-л. с жаром,горячностью.