ужас - ( у́жас )
արական
ужас - Թարգմանություն
-
սարսափ, սոսկում, զարհուրանք, զարզանդ
его охватил ужас - նրան բռնկեց սոսկումըпривести в ужас - սարսափեցնել, սարսափի մեջ գցել, ահաբեկելобъятый ужасом - սարսափով բռնված, ահաբեկված
-
փոխաբերական
սարսափ, ահ ու սարսափ
ужас здешних мест - այս տեղերի, կողմերի ահ ու սարսափը
-
( чего )
սարսափելիություն, սոսկալիություն, սարսափելի վիճակ, ողբերգական, սարսափելի լինելը
весь ужас положения - դրության ամբողջ սարսափելիությունը
-
սարսափ, սոսկում, զարմանք
заметить с ужасом - սարսափով նկատել
-
սովորաբար, հոգնակի
սարսափներ, սոսկալի բաներ
ужасы войны - պատերազմի սարսափներըрассказывать ужасы - սարսափներ, սոսկալի բաներ պատմել
-
ստորոգյալ, խոսակցական, նշանակությամբ
սարսափելի է, սոսկալի է
у вас в доме ужас - ձեր տանը սարսափելի է
-
մակբայ, խոսակցական
սարսափելի, սաստիկ, սոսկալի, արտակարգորեն, խիստ
ужас как (сколько, какой և այլն) - խիստ շատ, սաստիկ շատужас как далеко - սարսափելի հեռու էужас как жарко - սոսկալի շոգ է
ужас - Օրինակներ
до ужаса - սարսափելի չափով, չափազանց, ծայրահեղորեն
к ужасу своему - ի սարսափ յուր
ужас что такое - սարսափելի է, սոսկալի է
ужас - բացատրություն
1. м.
1) Чувство сильного страха, испуга, приводящее в состояние подавленности,оцепенения, трепета.
2) Безвыходность, трагичность.
3) Вызывающее такое чувство страшное явление, случай.
4) Изумление, вызванное негодованием, отвращением.
2. нареч. разг.
Очень, в высшей степени, чрезвычайно.
3. предикатив
1) Оценка какой-л. ситуации, чьих-л. действий как вызывающих тяжелое,мучительное состояние, являющихся очень плохими, скверными, неприятными.
2) перен. разг. Оценка чего-л. как необыкновенно хорошего.
1) Чувство сильного страха, испуга, приводящее в состояние подавленности,оцепенения, трепета.
2) Безвыходность, трагичность.
3) Вызывающее такое чувство страшное явление, случай.
4) Изумление, вызванное негодованием, отвращением.
2. нареч. разг.
Очень, в высшей степени, чрезвычайно.
3. предикатив
1) Оценка какой-л. ситуации, чьих-л. действий как вызывающих тяжелое,мучительное состояние, являющихся очень плохими, скверными, неприятными.
2) перен. разг. Оценка чего-л. как необыкновенно хорошего.