ազգապետի, ազգապետեր, [գոյական] (պատմական)
1. Մի ազգի պետ՝ նախահայր:
2. Տոհմի ժառանգական պետ՝ առաջնորդ, որի անունով կոչվում է տոհմը:

ի (հնց.) 1. Вождь народа. 2. Родоначальник, патриарх.