[ածական]
1. Ազնիվ՝ հստակ փայլով:
2. (հնացած) Ազնվությամբ փայլող:
3. Ազնվականի շուք ունեցող:
4. (հնացած) Կանանց դիմելու հարգական մակդիր:

ա. Ազնվաշուք, ազնվազարմ, վեհաշուք, մեծաշուք, ազնվամեծար, փառազնյա (հզվդ.) (տիտղոս):

ա. (հնց.) Досточтимый, достоуважаемый (устар. книжн.).