ալյուրի, [գոյական]
1. Աղալով փոշենման դարձրած հացահատիկ:
2. (փոխաբերական) Նուրբ՝ ալյուրանման փոշի:

գ. Ցորենալյուր: Նաշիհ (նուրբ), գերմակ, շարմաղ, մանրալյուր, նրբալյուր, ստման, մանրաձավար, երեմուկ. սրսրիկ (խոշոր): || Բուսալյուր, փեկուղ, նշահ (բուսական):

ի 1. Мука. Ցորենի ալյուր пшеничная мука. Կարտոֆիլի ալյուր картофельная мука. 2. (փխբ.) Тонкий порошок, пудра. ◊ Ալյուր աղալ молоть муку. Ալյուրը մաղել՝ մաղը կախել кончил дело-гуляй смело. Հարյուր մաղից ալյուր ատել пройти огонь и воду и медные трубы.