1)

ածի, [գոյական] (ժողովրդական)
Հավի ձու ածելը:

2)

ածի, [գոյական] (ժողովրդական)
Ծառի արմատի մոտ բուսած ոստ, որ կտրում, առանձին տնկում և աճեցնում են, կտրոն:

տես Ածք:

ի (բրբ.) Носка, кладка яиц (о курице). ◊ Ածից կտրվել перестать нестись (о курице).