արտասվակից - բացատրություն
[ածական]
1. Միասին լացող՝ արտասվող:
2. (փոխաբերական) Վշտակից, ցավակից:
1. Միասին լացող՝ արտասվող:
2. (փոխաբերական) Վշտակից, ցավակից:
արտասվակից - հոմանիշներ
ա. Ցավակից, կարեկից, վշտակից, թախծակից, տրտմակից. սգակից, ողբակից, լալակից, լացակից, լացընկեր: