[ածական]
Բալասան տվող, որից բալասան է ստացվում:

գ. (հնց. 1. Ծակ, փոս, խոռ, անցք: 2. Խրամ, խրամատ, (հզվդ.) գետնափորք, պարկեն, նաղմ, խանդակ: 3. (ռազմ.) Ռումբ:

1) ի (ռազմ.) Мина. Ական դնել заложить мину.

2) ի (ռազմ.) Подкоп, сапа (спец.). Պատի տակ ական փորել подвести подкоп под стену.

3) մ. (բրբ.) Целиком, полностью. ◊ Ական ու անվնաս в целости и сохранности. Ական անել проверить, взглянуть, посмотреть (с целью проверки). Ական թոթափել, տե՛ս Ականթոթափել։