1. [կրավորական և չեզոք բայ] Բախել -ի:
2. [չեզոք բայ] Իրար դիպչել, զարկվել: Սրերը բախվել:
3. Դեմ առնել, հանդիպել: Խնդրատուն բախվեց պետի չինովնիկական անտարբերության:
4. Ընդհարվել, կռվել: Զորքերը բախվեցին իրար:
5. (փոխաբերական) Հակադրություն՝ հակամարտության մեջ լինել, հակադրվել: Իրար էին բախվում քաղաքի և գյուղի տարբեր դասակարգերի ու դասերի շահերը (Արթ. Ֆելիչե):

չբ. 1. Զարկվել, զարնվել, ընդհարվել, բախել, դիպչել, կպչել, շփնալ (բրբ.), իրար դիպչել: 2. Տեն Ծեծկվել:

վեց 1. Стукаться, стукнуться 2. Сталкиваться, столкнуться. Նրանց շահերը բախվեցին их интересы столкнулись.