1)

բախտի, [գոյական]
1. Կյանքի հանգամանքներով պայմանավորված վիճակ:
2. Ճակատագիր:
3. Հաջողություն, բարեպատեհ բերում, հանգամանք, դիպված:
4. (ժողովրդական) Բաժուկ, վարս:
5. Սնոտիապաշական պատկերացումներով՝ այն գերագույն ուժը կամ աստվածային կամքը, որով տեղի է ունենում ամեն բան կյանքում:
6. (ժողովրդական) Գերբնական անձնավորված էակ, որ տնօրինում է մարդկանց կյանքը:

2)

Տե՛ս
Բախտերք:

գ. 1. ճակատագիր, նախասահմանություն, (հզվդ.) նսեհ, նսիհ, իմարմեն (իմարմինի, բախտանիվ, չարխ (բրբ.): 2. Վիճակ: || Դիպված, պատ աճար: 3. Հաջողություն, բախ-

ի 1. Судьба, рок (высок.). 2․ Доля, удел, участь, судьба. 3. Везение (разг.), удача, счастливое стечение обстоятельств. 4. Фортуна (книжн.). 5. Счастье. 6. Пробор. ◊ Բախտը բանալ 1) загадывать, загадать, 2) делать пробор. Բախտը բանեց, Բախտը բերեց ему повезло, посчастливилось. Բախտը բացվեց, Բախտը ժպտաց счастье улыбнулось ему. Բախտը կապվել է счастье изменило (кому), счастье отвернулось (от кого). Բախտը վճռել решить судьбу, участь. Բախտը փորձել испытать судьбу. Բախտի անիվ колесо фортуны. Բախտի անիվը շուռ է եկել՝ թեքվել է колесо фортуны повернулось. Բախտի բերմամբ, Բախտի բերմունքով 1) волею судеб, 2) к счастью. Բախտի դռները բացվեցին (к кому-нибудь) пришло счастье. Բախտի ընտրյալ избранник судьбы. Բախտի խաղ игра судьбы. Բախտի ծաղր ирония судьбы. Բախտի վրա հուսալով, Բախտին ապավինած уповая на судьбу, полагаясь на судьбу. Բախտին՝ բախտի քմահաճույքին թողնել оставить на произвол судьбы. Բախտին քար գցել, Բախտին քացի տալ испортить своё будущее. Բախտից գանգատվել роптать на судьбу. Բախտից փախչել бежать от счастья, отказаться от счастья. Բախտ ունենալ родиться под счастливой звездой, родиться в рубашке, в сорочке․ Մեկի բախտին ընկնել уповать на кого-либо, просить, умолять.