բոլորքի, [գոյական]
1. Շրջանաձև եզր, շրջեզր:
2. Շրջապատ, բոլորտիք:
3. Եզր:
4. [կապ] Շուրջը, չորս կողմը:

գ. Բոլորտիք, շրջապատ, չորս բոլոր, չորս դին, չորս կողմ, չորսուբոլոր (բրբ.):

1. կ. Вокруг. 2. գ. Окружность, окрестность, окрестности.