բողբուճի, [գոյական] (կենսաբանություն)
Նյութ, որից զարգանում՝ գոյանում Է որևէ մարմնամաս կամ գործարան, ծլանյութ:

գ. (բսբ.) Գերերի, գետնասունկ, .բողբոջ, հողկիթ, հողսունկ: