1)

բորի, [գոյական] (ախտաբանություն)
1. Մաշկի և հյուսվածքների քայքայում առաջացնող ծանր հիվանդություն:
2. Տե՛ս Քոս:
3. (փոխաբերական) Մարմնի սաստիկ եռք, քորվելու մարմաջ:
4. (փոխաբերական) Մտատանջություն:

2)

բորի, [գոյական]
Քիմիական տարր, որ լինւում Է զանազան հանքերի բաղադրության մեջ (բորաքս):

գ. (ախտ.) Ուրկույ&յուն, քոս:

1) ի (բժշկ.) 1. Проказа, лепра. Բոր ընկնել заболеть лепрой. 2. Чесотка. 3. (փխբ.) Зуд.

2) ի (քիմ.) Бор.