բորբոսի, [գոյական]
1. Փտող՝ խոնավ բաների վրա կապած փառ, որ գոյանում Է մանրադիտական սնկերի կուտակումից, մգլոտություն:
2. (փոխաբերական) Անցյալի գաղափարական՝ մշակութային՝ տնտեսական ևն մնացորդ: Կոմունիզմը սրբելու Է անցյալի ողջ բոբոսը (Զ. Դարյան):

գ. Մգլոտություն, մգլածություն, մպուկ. շիճ Iհացիյ, եշն (բրբ.): Սունկ:

ի Плесень, гниль. Խոնավությունից բորբոս է առաջացել от сырости завелась плесень. ◊ Բորբոս բռնել плесневеть, покрыться плесенью.