բոցի, [գոյական]
1. Այրվող նյութից բարձրացող հրեղեն գոյացություն:
2. Որոշ նյութերի այրումից առաջացող լուսավոր գազ կամ շոգի: Սպիրտի բոց:
3. (փոխաբերական) Ճառագայթ, լուսավոր ցոլք:
4. (փոխաբերական) Սաստիկ կիրք՝ հույզ՝ զգացում:
5. (փոխաբերական) Մոլեգնություն, թոհուբոհ: Հեղափոխության բոցեր:
6. [ածական] Բոցեղեն, բոցի նման, շիկագույն, շառագույն:
7. (փոխաբերական) Ջերմ, տաք:
8. (փոխաբերական) Այրող, տոչորող:

գ. 1. Կրակ, հուր: Հրայրք (սրտի): 2. Տես Կիրք:

1. գ. Пламя. Խարույկի բոց пламя костра. Կրքի բոց пламя страсти. 2. Страсть, сильное чувство. 3. ա. Раскалённый. 4. ա. Рыжий, огненно-рыжий. ◊ Բոց արձակել испускать пламя. Բոց տալ воспламениться. Բոց ու կրակ, Կրակ ու բոց шалун, озорник