բունկալի, բունկալներ, [գոյական]
1. Ձու, որ դնում են հավաբնում, որպեսզի հավն այնտեղ ձու ածի:
2. (փոխաբերական) Տոհմի վերջին շառավիղը:

գ. 1. Բնակալ: 2. Բունկալնոց (հզվդ.) (հավի ձու դնելու տեղը):