[ներգործական բայ]
1. Հոտ արձակել՝ տարածել:
2. Մի բանի հոտ՝ բուրմունք տարածել՝ ունենալ: Սենյակը խունկ է բուրում:
3. [չեզոք բայ] Հոտ ծավալվել՝ տարածվել, հոտ գալ:
4. (փոխաբերական) Մի բանի բուռն արտահայտություն ունենալ: (Հայրոյից) ... ամբողջապես
խաղաղություն էր բուրում (Ե. Չարենց):
5. (փոխաբերական) Մեկի՝ մի բանի ազդեցությունն ունենալ, մեկի՝ մի բանի շատ նման լինել:
Հաճախապատումը ծայրեծայր եղնիկ է բուրում (Հ. Աճառյան):
6. (փոխաբերական) Բույրի նման տարածվել՝ սփռվել՝ համակել: Պիտի շուրջդ բուրի սերն ու գգվանքը մեր
այս (Ե. Չարենց):

չբ. (կվդ.) Արտաբուրել, քաջաշնչել. հոտ արձակել, հոտ գալ:

եց Пахнуть, благоухать, испускать (или изливать, источать) благоухание (или аромат). Վարդերը բուրում են розы пахнут, благоухают. Ծաղիկները անուշահոտություն են բուրում цветы источают благоухание.