[ներգործական բայ]
1. Բռնությամբ՝ ուժով ստիպել, հարկադրել:
2. Բռնություն՝ ուժ գործադրել:
3. Իր կամքը՝ կարծիքը ևն թելադրել՝ պարտադրել:
4. (հնացած) Բռնաբարել (1):

նբ. Հարկադրել, ստիպել, բռնավորել (հնց.), ճնշում գործ դնել, (բրբ.) ջռբել, բկին չոքել, բկիցը բռնել, թուր կախել:

եցի Понуждать, понудить, принуждать, принудить, вынуждать, вынудить, неволить (разг.).