[չեզոք բայ]
1. Բռնությամբ՝ ուժով տիրել, ուժով իր ձեռքի տակ պահել:
2. Ճնշում՝ բռնություն գործադրել, հարկադրել:
3. Իր կամքը թելադրել՝ պարտադրել:

նչբ. 1. Տիրանալ, տիրել, իշխել: բռնակալել, բռնապետել: 2. Հարկադրել, պարտագրել, ստիպել, բռնադատել. ճնշել, նեղել, գլխին իշխանություն բանեցնել, գլխին նստել, ուժ գործ դնել, ուժի դիմել:

ացա 1. Тиранствовать! тиранить 2. Насиловать, неволить (разг.).