գահաժառանգի, [գոյական]
1. Թագավորի այն որդին, որ պիտի հաջորդի հորը որպես թագավոր:
2. Ընդհանրապես՝ այն մարդը, որ պիտի ժառանգի գահը:

գ. Թագաժառանգ, թագավորաժառանգ, արքայաժառանգ, պայազատ, գահակալ, (հնց.) գահընկալ, աթոռաժառանգ, աթոռակալ, աթոռընկալ:

ի Престолонаследник.