գավիթ, [գոյական]
1. Ցանկապատած կամ պարսպապատած տեղ՝ շենքի (տան, տաճարի ևն) առջև, բակ:
2. Տան բնակելի մասի՝ սենյակների և դռան միջև եղած տարածությունը, ծածկած նախասրահ:
3. Տե՛ս Անդաստակ (կազմախոսություն):

գ. 1. Բակ. շրջափակ, փարախ, գոմ, մակաղատեղ, մակաղատեղի, մակաղ, ոչխարանոց, գհուկ, բեր: 2. Նախադուռ (ն), վայրագավիթ, շվաք (բրբ.): Նախասենյակ, նախասրահ, նախագավիթ, հաշտ, միջանցք, մուտք:

ի և վթի 1. Двор. 2. Паперть, притвор.