[ածական]
1. Գույնը թափած՝ գցած, խունացած:
2. Երեսի գույնը գցած, գունատ:

ա. Գունատ, դժգույն, տժգույն, տմույն, վւայլատ, գունասպառ (հզվդ.): Գունակորույս, գունափոխ: Դալկադեմ, դալուկ, դալկհար:

ա. 1. Полинялый, выцветший, выгоревший. 2. Бледный, бескровный. 3. (փխբ.) Блёклый, неяркий, серый.