[ածական]
1. Գույնը գցած, դժգույն:
2. Ոչ պայծառ, անփայլ, աղոտ:
3. Խամրած, խունացած:
4. (փոխաբերական) Ոչ արտահայտիչ: Գունատ խոսքեր:
5. (փոխաբերական) Անհրապույր, մռայլ: Բայց շուրջս այնպես գունատ Էր, տկար: (Ե. Չարենց):

ա. 1. Դժգույն, տժգույն, տմույն, գունաթափ: Անփայլ: Դալկահար, գունաթափ, դալկաթույր, դալուկ, դալկավուն, գունատերես, դեղնադեմ, դեղներես, դալկադեմ: 2. Գունազուրկ, անգույն, աներանգ:

կարմրերես

ա. 1. Бледный, бескровный, 2. Блёклый, тусклый, неяркий. 3. (փխբ.) Бледный, невыразительный.