1)

գնդի, [գոյական]
1. (մաթեմատիկա): Երկրաչափական մարմին, որ գոյանում է շրջանն իր տրամագծի շուրջը պտտելով: Գնդի շառավիղ:
2. Այդպիսի ձև ունեցող առարկա՝ մարմին, Լուսնի՝ արևի գույն:
3. Անվի ակի բոլորակ փայտը, որի վրա ամրանում են շառավիղները և որի միջով անցնում է լիսեռը:
4. (պատմական): Ականակուռ գնդակ, որ թագավորը գայիսոնի հետ բռնում էր ձեռքին, որպես իշխանության նշան:
5. Խմորի գնդած զանգված, բուլ:
6. Որևէ բանի գնդանման զանգված: Պանրի գունդ, հողի գունդ:
7. [ածական] Կծկված, կուչ եկած:

2)

գնդի, [գոյական]
1. Ինքնուրույն զորական միավորում, որ սովորաբար մտնում է դիվիզիայի կամ բրիգադի կազմի մեջ:
2. (փոխաբերական) Մարդկանց մեծ բազմություն՝ խումբ:
3. (պատմական): Կազմակերպված զորք, զորաբանակ:
4. Զորքի մի խոշոր հատված՝ մաս:
5. (փոխաբերական) Որևէ բանի մեծ քանակություն՝ բազմություն: Իմ ներսում հիմա հուզվում են, աճում ու շարժվում ուրիշ խոհերի գնդեր (Ե. Չարենց):

գ. 1. Օդագունդ: II Երկրագունդ: 2. Խմորագունդ: 3. Ձնագնդի, ձնագունդ: 4. Սկավառակ խրեի): 5. Սփեռ (հզվդ.): 6. Խումբ, ջոկ, ջոլիր, բոլուկ, ոհմակ, տարմ, երամ, վտառ: 7. (ռազմ.) Զորագունդ, ռազմագունդ, ռազմ (հնց.): 8. Կոլոն (բրբ.) (ցեխի, գաջի):

1) գնդի 1. Шар. 2. Ком, комок, клубок. 3. Ступица (Центральная часть колеса). 4. Ядро. ◊ Գունդ անել, տե՛ս Գնդել։ Գունդ դառնալ съёжиться в комок, свернуться клубком. Գնդի հրում (սպորտ.) толкание ядра.

2) գնդի 1. Полк. 2. (պատմ.) Войско.