գուշի, [գոյական]
1. Աղբյուրի առջևը դրված մեծ փայտե տաշտ, որի մեջ թափվում ու հավաքվում է ջուրը, գուռ:
2. Միակտուր փայտից սարքած կլոր և մեջը փոսացրած աման՝ զանազան պիտույքների համար:
3. Ջրաղացի ամբարի տակ դրած ամանը, որի մեջ հոսում է ցորենը ամբարից և ապա թափվում
աղացաքարի ծակի մեջ, կրիճակ:
4. Լարավոր երաժշտական գործիքի սնամեջ արձագանքարանը:
5. Ծառի տակ՝ չորս բոլորը փորած փոս՝ ջրելու համար:

գ. (բրբ.) 1. Տաշտիկ, սխտորագուշ (սխտոր ծեծելու), հացադիր (հաց դնելու), քարղան, քրեղան: 2. Տես Ծխնելույզ:

ի (բրբ.) 1. Миска. 2. Поилка. 3. Углубление, куда стекает вода из родника.