գրանիտի, [գոյական] (հանքային)
1. Բյուրեղային ապար, որ բաղկացած Է դաշտային սպաթից, կվարցից և փայլարից:
2. [ածական] (փոխաբերական) Շատ ամուր, կարծր:

գ. (հնք.) Հատաքար, որձաքար:

(հնք.) 1. գ. Гранит. 2. ա. (փխբ.) Очень крепкий, несокрушимый, гранитный.