գրավականի, [գոյական]
1. Այն իրը, որ գրավ է դրված, գրավ (2):
2. Ապահովանք, երաշխիք, առհավատչյա, որևէ բանի իրագործմած ապացույց:
3. (իրավաբանություն) Երաշխավորություն:
4. (հազվադեպ) Պատանդ:

գ. Երաշխիք, հավաւափք, առհավատչյա, գրավ, ռեմոն (հնց.): Ավանդ:

ի 1. Залог, заклад (устар.). 2. (փխբ) Гарантия, ручательство. 3. Поручительство. 4. (հզվդ.) Заложник.