դաշտեցու, [գոյական, ածական]
Դաշտում բնակվող, դաշտային վայրի բնակիչ:

ա. գ. Դաշտաբնակ, հարթաբնակ, դաշտվոր (բրբ.):

տե՛ս Դաշտաբնակ։