[գոյական]
1. (իրավաբանություն) Քրեական դատավարության գործողությունների ամբողջությունը, որոնց նպատակն է հերքել մեղադրանքը (ամբողջությամբ կամ մասամբ) և ապացուցել ամբաստանյալի անմեղությունը կամ նվազ հանցավորությունը, պաշտպանություն:
2. Դատապաշտպան լինելը:
3. (հավաքական) Տվյալ դատական գործին մասնակցող դատապաշտպանների կազմը, դատապաշտպաններ:

գ. (իրավ.) Փաստաբանություն, իրավապաշտպանություն:

թյան (իրավ.) 1. Защита (на суде). 2. Адвокатура, адвокатская деятельность, адвокатство (разг.).