[ածական] (հազվադեպ)
Դատապարտված:

գ. (իրավ.) Դատապարտյալ, մեղադրյալ, մեղապարտ, մեղսապարտ, մեղավոր, հանցապարտ, հանցավոր, հանցագործ, պատժապարտ, գլխապարտ, ամբաստանյալ (արևմտհ.), (հզվդ.) մեղապարտյալ, դասապարտիկ: Պարտազանց, զանցառու (թեթև մեղք գործած): Ոճրագործ, եղեռնագործ (ծանր հանցանք գործած):

1. տե՛ս Դատապարտյալ։ 2. տե՛ս Մեղադրյալ։