[ներգործական բայ]
1. (իրավաբանություն) Հանցավոր ճանաչելով մեղադրական վճիռ կայացնել՝ սահմանելով պատժաչափը:
2. Դատապարտելի համարել, պախարակել, մեղադրել:
3. (փոխաբերական) Ստիպել, հարկադրել:
4. (փոխաբերական) Որևէ վիճակի մատնել՝ ենթարկել:

նբ. 1. Պարսավել, պախարակել, կշտամբել, դատափետել, եպերել (արևմտհ.), (հզվդ.) դսրովել, աքարտել, բասրել, ստգտանել, վնասապարտել, վճկնել (բրբ.): 2. Ամբաստանել, մեղադրել, մեղապարտել, մեղ դնել: 3. Պատժել: 4. Դատել, պատժապարտել, վճիռ կայացնել:

խրախուսել

եցի 1. Осуждать, осудить, признавать (признать) виновным. 2. Судить, осуждать, осудить, порицать, бичевать, клеймить (позором, заклеймить (позором). 3. (փխբ.) Приговаривать, приговорить, присуждать, присудить. 4. (փխբ.) Обрекать, обречь. Անգործության դատապարտել обречь на бездействие.