[գոյական]
1. (իրավաբանություն) Դատարանի վճիռ, որով մեկը դատապարտվում է:
2. Վճռված պատիժը՝ պատժաչափը:
3. (փոխաբերական) Խիստ մեղադրանք, պարսավանք:
4. Դատվածություն, դատապարտված լինելը:

գ. է. Պարսավանք, պարսավ, պախարակություն, կշտամբանք, մեղադրանք, մեղադրություն, դատափետություն, ամբաստանություն, (արևմտհ.) եպերանք, դրսովանք, (հնց.) ստգտանք, ամբաստանք: 2. Պատիժ, պատժապարտություն, դատապարտանք (հնց.):

խրախուսանք

թյան Осуждение.