1. [կրավորական և չեզոք բայ] Դատապարտել -ի:
2. [չեզոք բայ] (փոխաբերական) Որևէ դժբախտության՝ ծանր վիճակի մեջ լինել:
3. (փոխաբերական) Անխուսափելի՝ որոշակի վախճանի մատնված լինել:

չբ. 1. Դատվել, պատժապարտվել, մեղապարտվել: 2. Պատժվել: Պատասխանատվության ենթարկվել: 3. Պարսավվել, պախարակվել, կշտամբվել, դատափետվել: Ամբաստանվել, մեղադրվել:

վեց 1. Осуждаться. 2. Приговариваться. 3. Обрекаться.