դատաստանի, [գոյական]
1, (հնացած) Դատ, դատավարություն:
2. Դատավճիռ:
3. Դատապարտություն, պատիժ:
4. Հատուցում:
5. (ժողովրդական) Արդարություն:
6. Տե՛ս Դատարան:

գ. 1. (իրավ.) Դատավճիռ, պատիժ, դատակնիք (հնց.): 2. (իրավ.) Դատ, դատավարություն, ատյան:

ի 1. Приговор суда. 2. Наказание. 3. Расправа. 4. տե՛ս Դատարան, 5. Суждение, оценка, приговор. ◊ Արդար դատաստան справедливый суд․ Դատաստան անել՝ կտրել՝ տեսնել чинить расправу, творить суд. Դատաստանի оր судный день. Լինչի դատաստան суд Линча. Ահեղ դատաստան, Վերջին դատաստան страшный суд. Դատաստան տեսնել расправиться. Մեկի դատաստանին հանձնել отдать на суд (чей).