դատարանի, [գոյական]
1. Պետական մարմին, որ վարում է քրեական դատավարությունը և լուծում քաղաքացիական վեճերը:
2. Դատական գործի քննությանն ու լուծմանը մասնակցող դատավորների կազմը:
3. Այն շենքը, որտեղ տեղավորված է դատական մարմինը:
4. (հնացած) Դատաստան:

գ. Ատյան, տրիբունալ (ւՓնվորական), (հնց.) ատենատեղի, ատենատուն, ատենարան, դատաստանսատւն, դատաստանարան, դատաստանոց, պահանջատուն, պահանջարան:

ի 1. Суд. 2. Помещение суда, суд. ◊ Գերագույն դատարան Верховный суд. Ժողովրդական դատարան народный суд. Երդվյալների դատարան (մինչհեղ.) суд присяжных. Միջնորդ դատարան третейский суд. Զինվորական դատարան (военный) трибунал. Նահանգական դատարան окружной суд. Հայտարար դատարան (մինչհեղ.) мировой суд․