[ածական]
Դատարկ բաներ խոսող, վայրախոս, դատարկախոս:

ա. Դատարկախոս, զրաբան, զրախոս, շաղակրատ, ունայնաբան, ունայնախոս, նանրաբան, նանրախոս, նանրալեզու, վայրահաչ, երկարաբան. (հզվդ.) վայրաբան, վայրախոս, ընդվայրաբան, ընդվայրախոս, ընդվայրահաչ, ընդվայրաճառ, ընդունայ- նաբան, ընդունայնախոս, ընդերկրածաչ, սնաբան, սնոաիաբան, սնոտիմաց, սնոտիախոս, դատարկասաց, ավելորդաբան, փքախոս, դաշ- տախոս, շատահաչ, ոչնչաբան, հիմարաբան, ցնորաբան, վայրապարաբան, վայրապարախոս, զանախ, (բրբ.) լկռահաչ, ճալան, ճիլտի, դեն- լիկ, բերանը պատռած:

ի Краснобай, фразёр, пустослов, пустозвон, пустомеля (разг.), празднослов (книжн.).