[ածական]
1. Առանց աշխատելու ապրող, ձրիակեր:
2. (հազվադեպ) Անիմաստ, աննպատակ:

ա. գ. 1. Ձրիակեր, պնակալեզ, հացկատակ, պորտաբույծ, պատառաբույծ, մակաբույծ, սեղանսփույծ, դատարկակեր, խոզարած (փխբ.): 2. Դատարկակյաց:

1. ա. Праздный, шатающийся без дела, досужий (разг.). 2. գ. Тунеядец, паразит, трутень, дармоед (разг.).