դոկտորացուի, [գոյական] (խոսակցական)
1. Նա, որ պատրաստվում է դոկտոր դառնալ, դոկտորական դիսերտացիա գրող գիտնական:
2. Իր վաստակներով ու գիտելիքներով դոկտորության արժանի մարդ:

ի Докторант.