1)

դողի, [գոյական]
1. Մարմնի սարսուռ (մրսելուց, տագնապից, երկյուղից ևն):
2. Ցրտի՝ մրսելու անախորժ զգացում մարմնի սարսռալու հետ (հիվանդության ժամանակ):
3. Տե՛ս Տենդ:
4. (հնացած) Սասանում, ցնցում:
5. (փոխաբերական) Վախ, երկյուղ:
6. Ձայնի թրթռում՝ դողդոջում:

2)

դողի, [գոյական]
1. Երկաթե շրջանակ, որն անց են կացնում անվի հեցին (անվագոտուն)՝ ամրություն ու դիմացկունություն տալու համար:
2. Ռետինե շրջանակ, որ անց են կացնում կամերային (պոկրիշկա):

1) գ. 1. Ցնցում, սասանում: Դողդոջ: 2. Սարսափ, սոսկում, դողդողոց, սարսուռ, զնգռտոց (բրբ.) (ցրտից): 3. Տես Դողէրոցք:

2) գ. 1. Անվադող, ավտոդող: || Անվագոտի, հեց, հևան (անիվի): 2. Շրջանակ, գոտի (տակառի):

տապ

1) ի 1. Дрожь, озноб. 2. Содрогание, трепет. 3. տե՛ս Դողէրոցք։ ◊ Դող զգալ почувствовать озноб. Դողը բռնել 1) его знобит, 2) его трясёт (от страха), его охватила дрожь. Դողն ընկել է ջանը ужас объял его. Սիրտը՝ ծեռք ու ոտքը դող է ընկել он дрожит от страха, ужас охватил его. Դող ու թունդ հանել нагнать страху, устрашить. Ահ ու դող, տե՛ս Ահ բառի տակ. Դողով բռնվել՝ дрожать.

2) ի Шина.