դողդղագին - բացատրություն
[ածական, մակբայ]
1. Դողդողացող, դողդողալով:
2. Դող պատճառող, դողի մեջ գցող: Լացե՜ք նորեն... դողդղագին ձեր տագնապին մեջ ահին (Մ. Մեծարենց):
1. Դողդողացող, դողդողալով:
2. Դող պատճառող, դողի մեջ գցող: Լացե՜ք նորեն... դողդղագին ձեր տագնապին մեջ ահին (Մ. Մեծարենց):