դրացու, [գոյական, ածական], (ժողովրդական)
Հարևան:

ա. գ. Դրկից, հարևան, դրակից, բնակակից, (հնց.) հարակաշ, համաբնակիչ, շրջաբնակ, շրջաբնակիչ, պատկից, երդակից, տնակից, միատուն, (բրբ.) դուռ ու դրկից, դուռ-դրկից:

ցու Сосед.